اقتصاد دانان اقتصادی را موفق می دانند که بتواند در
مقابل فراز و نشیبهای بازار و تهدیدات محیطی بهترین واکنش را داشته باشد و
بتواند اثرات ناشی از تغییرات لحظه ای و ناگهانی و بدون پشتوانه را به
سادگی خنثی نماید.
اگر نگاهی به بازار ایران بیندازیم به سادگی به این مسئله پی می بریم که اقتصاد و بازار ایران بر اساس اصول کلاسیک اقتصادی به پیش نمی رود.افزایش ناگهانی محصولات و ... نشان از بیماری حادی دارد که بازار و اقنصاد ایران را با تهدیدی جدی مواجه می نماید.
هدف ایجاد این پست بررسی بازار و اقتصاد ایران نیست بلکه می خواهیم کاربران را با تهدیدهایی که در ماههای دیگر در انتظار آنهاست آشنا نماییم. در مهر ماه امسال بعد از واقعه سیل که در تایوان اتفاق افتاد غول های اقتصاد الکترونیکی این بازار با کاهش تولید مواجه شدند و بالطبع قیمت محصولات تولید شده در این کشور که عمدتا هاردهای کامپیوتر بودند به طور چشم گیر افزایش قابل ملاحظه ای داشت. همین افزایش در بین مصرف کنندگان سبب ایجاد تورم رکودی شد که حاصل آن کاهش و یا توقف خرید از بازار قطعات کامپیوتری بود.بعد از فروکش کردن سیل در تایوان نه تنها قیمتها به روال سابق برنگشت بلکه با نسبت کمی به قبل در بازار در دسترس مشتریان قرار گرفت. بعد از گذشت 3 ماه با توجه به نحوه کنترل قیمتها توسط نهادهای ایران و بحث های در مورد تحریم های نفتی و اقتصادی ایران باز قیمتها روند صعودی خود را در بازار آغاز نمودند.
افزایش قیمتها نه تنها در محصولات الکترونیکی قابل احساس است بلکه می توان این افزایش قیمت را در سایر محصولات تولید داخل نیز به عینه دید. واین نشاندهنده وابسته بودن اقتصاد ایران و تولیدات به بازارهای خارج از کشور می باشد.
اگر گزینه تحریم ها را کنار بگذاریم تنها یک دلیل عمده برای افزایش قیمت کالاهایی داریم که به سرعت در عرصه الکترونیک جز کالاهای فرسوده به حساب می آیند.چگونه می توان تصور کرد یک قطعه کامپیوتری که در اواخر سال 2011 تولید و عرضه شده است با قیمت مشخصی در بازار موجود بود اکنون بعد از گذشت 4 ماه و معرفی محصولات جدیدتر با کارایی بیشتر نه تنها با همان قیمت بلکه به مراتب با قیمتی بالاتر از 4 ماه پیش به فروش می رسد.
تنها دلیل عمده که اکنون می توان به آن اشاره کرد کاهش ارزش پولی ریال در مقابل ارزش پولی کشورهایی است که حتی دچار افت ارزش مالی و تراز تجاری شده اند.
اگر نگاهی به بازار ایران بیندازیم به سادگی به این مسئله پی می بریم که اقتصاد و بازار ایران بر اساس اصول کلاسیک اقتصادی به پیش نمی رود.افزایش ناگهانی محصولات و ... نشان از بیماری حادی دارد که بازار و اقنصاد ایران را با تهدیدی جدی مواجه می نماید.
هدف ایجاد این پست بررسی بازار و اقتصاد ایران نیست بلکه می خواهیم کاربران را با تهدیدهایی که در ماههای دیگر در انتظار آنهاست آشنا نماییم. در مهر ماه امسال بعد از واقعه سیل که در تایوان اتفاق افتاد غول های اقتصاد الکترونیکی این بازار با کاهش تولید مواجه شدند و بالطبع قیمت محصولات تولید شده در این کشور که عمدتا هاردهای کامپیوتر بودند به طور چشم گیر افزایش قابل ملاحظه ای داشت. همین افزایش در بین مصرف کنندگان سبب ایجاد تورم رکودی شد که حاصل آن کاهش و یا توقف خرید از بازار قطعات کامپیوتری بود.بعد از فروکش کردن سیل در تایوان نه تنها قیمتها به روال سابق برنگشت بلکه با نسبت کمی به قبل در بازار در دسترس مشتریان قرار گرفت. بعد از گذشت 3 ماه با توجه به نحوه کنترل قیمتها توسط نهادهای ایران و بحث های در مورد تحریم های نفتی و اقتصادی ایران باز قیمتها روند صعودی خود را در بازار آغاز نمودند.
افزایش قیمتها نه تنها در محصولات الکترونیکی قابل احساس است بلکه می توان این افزایش قیمت را در سایر محصولات تولید داخل نیز به عینه دید. واین نشاندهنده وابسته بودن اقتصاد ایران و تولیدات به بازارهای خارج از کشور می باشد.
اگر گزینه تحریم ها را کنار بگذاریم تنها یک دلیل عمده برای افزایش قیمت کالاهایی داریم که به سرعت در عرصه الکترونیک جز کالاهای فرسوده به حساب می آیند.چگونه می توان تصور کرد یک قطعه کامپیوتری که در اواخر سال 2011 تولید و عرضه شده است با قیمت مشخصی در بازار موجود بود اکنون بعد از گذشت 4 ماه و معرفی محصولات جدیدتر با کارایی بیشتر نه تنها با همان قیمت بلکه به مراتب با قیمتی بالاتر از 4 ماه پیش به فروش می رسد.
تنها دلیل عمده که اکنون می توان به آن اشاره کرد کاهش ارزش پولی ریال در مقابل ارزش پولی کشورهایی است که حتی دچار افت ارزش مالی و تراز تجاری شده اند.
